Kaapstad, jy was fantasties! (ekstra lang verslag)

Waar ik de vorige keer nog zo heerlijk mijn reisverslag in mijn bikini kon schrijven is daar dit keer geen sprake van. Weer een week inmiddels dat ik terug ben in Groningen (en dus de harde realiteit). Vanochtend mijn eerste college om half 9 wat betekende dat de wekker nog in het donker ging. Pfoe, en dan nog de kou! Ja, ik weet het, voor de tijd van het jaar is het niet zo koud maar ik vind het behoorlijk koud! Maar goed, terug naar Zuid-Afrika om mijn laatste anderhalve maand met jullie te delen! Ik zal alvast waarschuwen, het is een behoorlijk lang stuk! Heb ook zoveel meegemaakt!
Terug naar december want daar was ik gebleven. Na de Tafelberg weer op te zijn geweest verliep de rest van die week lekker ontspannen. Paar keer naar het strand geweest, uiteten, the old biscuit mill. Volop genieten!
Kerst kwam al in zicht, wat heel gek was met dat mooie weer. Voor kerst hadden we (Tanja & ik) in eerste instantie niet echt plannen. Daarom werden wij uitgenodigd door Laretha (mijn manager) om kerst bij haar ouders te komen vieren samen met haar tweejarige dochter en Ronelle een vriendin van haar (haar man moest werken). Dit betekende dat we naar Johannesburg moesten vliegen en dan zouden ze ons daar ophalen. Na even te twijfelen over dit voorstel, gingen we toch overstag, met name omdat ze even tussen neus en lippen vertelden dat we dan ook een paar dagen naar Krugerpark konden gaan want daar had haar familie een boerderij. Hier kom ik later nog even op terug.
Dus de dag van kerstavond zijn Tanja & ik naar Johannesburg gevlogen. Hiervan was het nog 3 uur rijden naar de plaas (plaas = boerderij), in de provincie Mpululanga. Waar het erg mooi weer was in Kaapstad bleek het in het noorden van het land wat minder te zijn. Daar was het namelijk het regenseizoen en kon het per dag enorm verschillen. Kerstavond was gezellig, samen gegeten met de familie (oma, oom en tante, broer en schoonzus en nichtje) en zelfs bij de kerstboom cadeautjes gedaan. Dit was een bijzonder moment, heel anders dan het sinterklaascadeautjes doen. Wat wel erg leuk was, was dat de vader een Andre Rieu (die man is ook overal populair!) dvd aanzetten met een koor van Japanse kindertjes met het verhaal dat het niet uitmaakt waar je vandaan komt, de kerstsfeer zit in iedereen en kan je met iedereen vieren. Hiermee sloot hij af dat hij dankbaar was dat wij er waren en dat hij het mooi vond dat wij even bij die familie mochten horen. Dat was heel erg lief en maakte dat we ons welkom voelde.
Eerste kerstdag naar de kerk geweest. Lekker vroeg op, want het dicht bijzijnde dorp was een uur rijden. De dienst was in het Afrikaans en over het algemeen goed te volgen. Zelf vond ik de preek een beetje het vrede op aarde gevoel missen maar het zingen van de bekende kerstliedjes in het Afrikaans vond ik wel leuk.
Hierna was het tijd voor de kerstlunch, waar wij in Nederland dineren deden zij aan een lunch. Dit was heerlijk en gezellig. Iedereen ging hierna lekker een middagdutje doen en ’s avonds lekker soep met vers gebakken brood gegeten omdat niemand nog echt honger had of zin had om te koken.
2e kerstdag begon ook weer vrij vroeg en gelijk actief! Een hike over een gedeelte van het erf stond op de planning. Het zou een uurtje zijn maar het werden er 3! Wel bavianen gespot en boven aan de ‘berg’ een symbolische steen op de hoop gelegd. Dit werd gevraagd aan iedereen die daar kwam. Bij terugkomst op de boerderij ging de braai aan, kwamen er een paar worsten op en gingen we roosterkoek en stokbrood maken. Stokbrood in de letterlijke zin, brooddeeg aan een stok. En roosterkoek zijn stukken deeg die je op de grillplaat van de braai legt en dan, jawel, laat roosteren.

Na de lunch was het weer tijd voor een activiteit, we gingen de andere kant van het erf ontdekken (en op zoek naar signaal voor onze telefoontjes). Maar dit keer niet te voet maar op de quad! Ikzelf had nog nooit op zo’n ding gezeten dus ik voelde me erg stoer toen ik op de quad rond scheurde.
Tanja & ik hebben ’s middags nog een heel stuk op de quads gereden. Best wel eng en gaaf!
De dag erna was het shitweer, het regende al de hele ochtend. Dus konden we niet zo veel doen. Aangezien er ook boodschappen gehaald moesten worden gingen Laretha, Ronelle, Tanja en ik maar op pad. Dit was nog een behoorlijke onderneming. De boerderij ligt namelijk aan een 13km dirtroad voor dat de asfaltweg zou komen en met regen verandert die in een modderpoel. Maar alles ging goed en zo hadden we nog een gezellige middag. Eenmaal terug gekomen was het weer ook opgeknapt en zijn we zowaar nog wezen zwemmen in de dam. Gelukkig schreef Tanja netjes op wat we gedaan hebben want was bijna nog onze ‘badass experience’ vergeten. We hebben namelijk met 3 soorten geweren geschoten! Dit vond ik echt spannend! De eerste was een ‘gewoon’ geweer waar je kleine dieren mee kon schieten, een beetje zo’n geweer waarmee je op de kermis schiet. Die was het minst spannendst. Hierna kwam een 9mm automatisch pistool… Het echte werk, het type pistool waar mee Oscar Pretorius zijn vriendin heeft neer geschoten. Dat het automatisch betekend dat je de pistool niet hoeft te herladen maar gewoon in 1 keer het magazijn kan neerschieten. Met trillende handjes en verhoogde hartslag schoot ik op het blikje. Nou dat is zo makkelijk nog niet! Met name je handen stabiel te houden is erg moeilijk! Toen mocht we nog met een shotgun schieten. Die schiet een kogel waarin allemaal loden balletjes zitten. Maar de shotgun heeft vooral een behoorlijke terugklap wanneer je hem afgevuurd hebt. En ja een blauwe plek werd gevormd! Al met al een gave ervaring. Maar zeker geen kinderspel en heel indrukwekkend!

Toen was het zover, ’s ochtends vroeg op weg naar het Krugerpark. Stiekem keken we hier natuurlijk naar uit want dit is HET park van Zuid-Afrika. Eenmaal aangekomen was het bijna direct tijd voor een rondritje. En die viel niet tegen! Neushoornen, olifanten, giraffes, impalas, duiker, neushoornvogel (je weet wel, Zazu van de Lion King), koedoes en een prachtige zonsondergang! Wist je dat giraffe in het Afrikaans een kameelpaard wordt genoemd? Hij loopt namelijk als een kameel maar rent als een paard (of andersom haha).

De plek waar we sliepen was ook een verhaal op zich zelf. Namelijk in een uitkijktoren. Alleen een dak, geen muren. Het was erg gaaf en spannend (als er maar geen spinnen kwamen!!) maar toen het ’s nachts begon te regenen en de zeilen erg klapperden was het toch niet al te comfortabel.

De tweede dag bleef het ’s ochtends doorregenen. Dan kunnen er geen rondritten gemaakt worden want de auto’s zijn open. Dikke vette pech dus. Ja dit vond ik echt enorm balen, ben je er een keer is het shit weer! De voorspelling was ook niet al te best dus ik had bijna de moed opgegeven. Gelukkig gingen we met Laretha en Ronelle naar een reptielenpark. Dit was een klein parkje dat er wat vervallen bijlag. Gelukkig was het erg gezellig en hebben we gelachen om voornamelijk Koos. Koos was een alligator snapping turtle, een prehistorisch uitziend beest dat een soort van wormpje op zijn tong heeft om vissen te lokken en dan slaat ie toe!
Eenmaal terug was het gelukkig opgeklaard! Tijd voor een rit, en over de radio werd al gezegd dat ze leeuwen hadden gespot! Vol goede moed in de auto opzoek naar de leeuwen. Er werd in een flink tempo gereden en dwars door een kudde impala’s heen die alle kanten op renden om de auto te ontwijken. En al gauw vond onze gids ze! Niet zomaar leeuwen, nee we hadden echt geluk. Er waren twee witte leeuwinnen bij. Witte leeuwen zijn geen albino leeuwen maar een subsoort die wel een witte vacht hebben maar geen rode ogen (wel blauw of groen). Er leven in het wild maar vijf wereldwijd!!! En wij zagen er twee! Op nog geen 5 meter afstand. Oio ioi wat zijn die beesten toch mooi! De rit bracht nog meer moois met zich mee want zo zagen we hoe een olifantenmannetje een boom aan gort trok. En reden we op de terugweg door een kudde buffels! Ook van die imposante beesten, die volgens de gids de gevaarlijkste dieren van de grote 5 waren. De grote vijf zijn voor wie het niet weten: de olifant, de neushoorn, de leeuw, de buffel en de luipaard.
Helaas zagen we niet de luipaard, die wilde ik zo graag zien, maar het was inmiddels te donker.

De laatste dag hadden we niet veel tijd meer want we hadden nog een lange rit naar het vliegveld toe voor de boeg. Toch nog een laatste rondrit. Die leek te floppen, we zagen op een paar impala’s niks en waren al bijna terug toen de gids plotsklaps stopte. Hij zei als je naar links kijkt zie je een leeuwin en welpjes. Nou wij zagen met het blote oog helemaal niks, maar met de verrekijker kon je inderdaad de welpjes zien. Maar niet getreurd zei de gids, we gaan wel even dichterbij wat kijken. Zo gezegd zo gedaan en de beste man reed ons wat dichter naar de leeuwtjes toe. En ja hoor, een klein snoetje steekt boven het gras uit. Een rood snoetje welteverstaan want het was lunchtijd voor de welpen. Ze waren lekker aan het genieten van een maaltje. Na een tijdje genoten te hebben van de wonderlijke natuur was het tijd om terug te gaan en onze spullen te pakken. De gids start de auto weer en wil weg rijden… wil weg rijden ja. We zaten vast!! Met voor ons een leeuwin die haar etende welpjes in de gaten hield. Dus je kan de auto niet uit want dan wordt je een doelwit voor haar. Nou wat de deed de gids… Die ging de auto uit. En de leeuwin begon vervaarlijk te grommen en haar tanden te laten zien. Mijn hart begonnen al in wat sneller te kloppen en ik was stiekem al een beetje bang. Toen de leeuwin een sprong naar voren deed begon ik m gewoon te knijpen en toen ze nog een keer dichterbij kwam vond ik het niet meer leuk! Ik wilde maar één ding en dat was weg! De gids bleef maar zeggen dat ze toch niet echt zou aanvallen en toen de troostende woorden: ‘And if she does there is nothing you can do about it so stressing is useless’. Je begrijpt dat hielp enorm. Gelukkig koos de leeuwin eieren voor haar geld en ging ze haar prooi verslepen naar een veiliger plekje. Het was een pasgeboren baby buffeltje dat de strijd van de sterkste verloren had.
Dit was een ervaring van jewelste kan ik je vertellen.

Eenmaal terug in Kaapstad was het alweer tijd voor oudejaarsavond! Samen met Pim naar een feestje geweest op een wijnboerderij. Nou een betere locatie voor een feestje is er niet! Het begon ’s middags en in de brandende zon lekker van muziek en wijntjes genieten en later de hele nacht weg gedanst. Geen vuurwerk gezien maar ach, dat is ook niet perse nodig.
In het nieuwe jaar weer leuke dingen gedaan, naar het ‘two oceans aquarium’ waar de bijzondere onderwaterwereld rondom Zuid-Afrika zichtbaar was, Afrikaans Carnaval, spontane avond langst de kust en nog een keer naar Goldfish in Shimmy’s Beach Club, Long walk to Freedom (film), high teaen in het mooiste hotel van Kaapstad.

Ook het eerste afscheidsfeestje was dan daar. Jan en Mieke gingen weer op huis aan. Goede braai als afsluiting maar toch wel erg jammer om ze weg te zien gaan. Ook mede omdat je eigen tijd daar dan begint te tikken. Maar er stonden nog wat leuke dingen op de planning o.a mijn ouders op bezoek!!! (15 januari kwamen ze aan)

Wat was het fijn om papa en mama weer te zien na vier en een halve maand! Heerlijk vertrouwd en wat super dat ze even een kijkje in mijn leventje daar kwamen kijken. Een vol programma want ze hadden veel te zien en te doen. Gelijk begon de tour in Kaapstad met Cape Point. Was ook mama’s vuurdoop voor links rijden sinds een lange tijd. Iets wat wel weer even wennen is. Deze dag was super en wat was er veel bij te kletsen! Helemaal top. Vrijdags zijn we naar Stellenbosch geweest voor een super wijntour. De meneer die ons rond reed wist veel over het stadje en over de wijnen dus de deze dag was ook geslaagd.’s Avonds nog gegeten met Oom Maar die op werkbezoek in Kaapstad was. Op zaterdag naar Robben Eiland geweest, iets wat tegenviel. Maar het is een beetje het ‘moetje’ van Kaapstad. Op zondag met mama in de ochtend wezen winkelen (souvenir voor onszelf) en ‘s middags bikkelend de Tafelberg omhoog! Hulde voor papa en mama dat ze dapper voor lopen kozen en niet voor de kabelbaan. Het was boven de 30 graden en de tocht was zweten geblazen! Maar het uitzicht weer adembenemend.

Papa en mama gingen hierna een weekje hun eigen gang want ik moest ook gewoon werken. Maar toch in de avonden weer gezellige dingen ondernemen zoals de bios. In deze week heeft Tanja haar ‘souvenir’ aangeschaft. Een kleine tatoeage van een giraffe op haar enkel. En dat vond ze nog behoorlijk veel pijn doen! Maar nu is een voor eeuwig een kameelpaard op haar enkel afgebeeld.
In deze week ook voor het laatste keer opstap in Long Street en kwam op zaterdag p&m weer terug. Op zondag hebben we een Gospel Township tour gedaan en dit was erg indrukwekkend. Daarna nog lekker met de hop-on hop-off bus naar Groot Constantia (wijnstreek in Kaapstad) geweest om te genieten van een wijntje. ’s Avonds met huis aan p&m laten zien wat braaien nou inhoudt. Ook dit was erg gezellig. Ik probeer het nu wat korter te vertellen allemaal want ik zit al op zo’n laptekst ;).
Laatste dag met p&m nog wat rondgewandeld in de stad en einde van de middag met Floor en Tanja in Kirstenbosch Botanische Tuin gepicknickt. Dit was het einde van het bezoek van paps en mams maar ook mijn laatste week die al was begonnen.

Ons afscheid bij Tyger Valley was een pizza lunch op het kantoor. Wat we daarna gingen doen was vele malen leuker. Onze stagebeleider Lin nam ons namelijk mee op wijntour bij haar favoriete wijnboerderijen in Stellenbosch. Oh wat is het leven fijn! Eerst een MCC (method cape classique want champagne is een beschermde naam)- noga proeverij, om later nog naar een boerderij te gaan die ook een kattenpark hadden (tijgers, leeuwen, jachtluipaard, luipaard). En voor een uitzicht van jewelste bij de laatste boerderij. Haar zoon was gelukkig bereid om te bob-ben. ’s Avonds nog een keer eten met Laretha en Ronelle en Lin. Dit was ook erg leuk. Dit hadden we 21 januari ook gedaan en toen hadden Tanja en ik de maaltijd verzorgd. Erg gezellig!
Met Eckhart, de zoon van Lin, op donderdag ook nog afgesproken voor een wijn-chocolade, wijn-kaas en bierproeverij. Ook dit was zeker niet verkeerd. ’s Avonds hadden we een kleine afscheidsbraai en dit maakte de dag helemaal gezellig. Goed genoten de laatste dagen!!!
Vrijdag nog eenmaal naar het strand. Heerlijk om nog even van de zon te genieten terwijl je weet dat je het saaie grijze winterweer van NL ingaat. Nog twee keer een afscheidsduik in de Atlantische Oceaan en toen was onze laatste avond aangebroken . Nog een keer naar Houtbay Foodmarket, maar voor korte duur. We hadden namelijk afgesproken met Lin die ons het casino van Kaapstad wilde laten zien. En daar geen spijt van gehad, wat een belevenis was dat. Holland Casino is er niks bij. Een enorm pand waar straten restaurants en clubs zijn, een ijsbaan voor ijshows en natuurlijk eeuwige ruimtes om te gokken. Wij gingen lekker sushi eten daar en hebben daarna 100rand verspeeld.
Later op de avond nog langs Pim die zijn afscheid had en ook de 1e van februari wegging. Even gezellig gedanst maar niet te bont gemaakt.
Zaterdagochtend was het inpakken geblazen. Zorgen dat alle souvenirs heel mee terug kwamen en ook niet onbelangrijk dat het niet te zwaar zou zijn. Vijf maanden in een koffer mee terugnemen is moeilijker dan ik dacht! Na een lange vlucht en een overstap in Istanbul was daar dan Schiphol. Door de gate stonden daar p&m mij op te wachten maar ook Rutger en Meyke en Imre! Zo leukkk!
Aclimatiseren was ook iets taaier dan ik had verwacht maar zo langzaamaan begint het normale leven weer te wennen.
Het was fantastisch! Ik kijk er met super veel plezier op terug en ben erg dankbaar voor mijn tijd daar. Iedereen bedankt voor het meele(z)ven!!!