Time flies! - Reisverslag uit Kaapstad, Zuid-Afrika van Annewil Bremmer - WaarBenJij.nu Time flies! - Reisverslag uit Kaapstad, Zuid-Afrika van Annewil Bremmer - WaarBenJij.nu

Time flies!

Door: Annewil

Blijf op de hoogte en volg Annewil

19 December 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad

Het is alweer even geleden sinds mijn vorige verslag en ik vrees dat het mijn ener laatste is! Wat gaat de tijd toch snel. Dat het nu ook 19 december is, is alleen maar iets wat ik merk door op de kalander te kijken. Want nu het mooie weer aanblijft houden sinds een anderhalve maand, lijkt het meer op 3 maanden augustus dan november, december en straks januari.
Maar goed, er is weer van alles gebeurd de afgelopen maand dus tijd dat ik daar maar eens begin over te vertellen!
Om te beginnen dat sinds Rutger weg is hebben Tanja en ik er twee huisgenootjes bij. Lea en Floor, die allebei hun fysio stage lopen.
Het laatste weekend van november was hier een bierfestival, een gezellig festivalletje waar je mee dan 200 bieren kon proeven. Geslaagd feestje dus en wat is lekkerder dan de dag erna uitbrakken op het strand? Héérlijk!
De dinsdag erop besloten we (huis) naar Houtbay te gaan om lekker uit eten te gaan. Onderweg gestopt bij Llandadno strand om even een prachtige zonsondergang te zien. Die zijn hier toch zo mooi, kan er elke keer weer zo van genieten!
In het weekend stond er een tripje op de planning! We (Tanja , Floor en ik) waren uitgenodigd door de general manager van Tygervalley, Johan, om een weekend naar hun boerderij te komen. Deze is gelegen in Prince Albert wat vlakbij Oudtshoorn ligt. Het was nog best een rit daarnaar toe, namelijk 4 uur. Na de rit ben je dan ook wel in een ander soort landschap en in een niemandsland! Johan zijn zoon is manager van de boerderij, maar die hebben ze samen met vrienden Karel en Heleen. Daar werden we hartelijk door ontvangen en mochten we bij avondeten. Het was een bijzonder stel, uit de stad naar het platteland verhuisd om meer rust te vinden en tot God te komen. Ze organiseren christelijke kampen voor jongeren uit townships. Erg mooi initiatief natuurlijk maar het was wel even wennen de eerste avond. In hun woonkamer stond een groot kruis en een gebedsbank. Bijbelse teksten stonden op de muur en er werd veelvuldig uit de bijbel gequoteerd. Heleen is een kalligraaf en over het hele landgoed waren dan ook Bijbelse zinnen geschreven. Erg bijzonder was dat wel.
Op zaterdag zijn we naar een waterval geweest, dat was erg mooi en de rit er naar toe ook. Je moest over allemaal kleine riviertjes heen en het was een door de bergen heen.
’s Avonds een braai gehad op de boerderij en gingen we nog even een klein rondje rijden over t erf. Dit deden we omdat we overdag stekels van het stekelvarken hadden gevonden en nu wilden we graag het beestje zelf spotten! Nou beestje is een understatement! Net toen we het op wilden geven stak ie de weg over. Best wel een groot best, en mooi ook! Ook nog wat koedoes gespot in een weiland, maar dan zie je vooral een silhouet met lichtgevende ogen.
Zondagochtend weer richting Kaapstad vertrokken, het was tenslotte 4 uur rijden! Maar we hebben we een d-tour genomen. Namelijk via de Swartbergpas; 1 uur en 3 kwartier gereden over een stuk van 35 kilometer. Ons Hyundai i10 werd even goed afgebeuld, een gravelweg en dan een bergpas. Maar het uitzicht was grandioos en het was erg mooi om doorheen te rijden.
3 december vierden we vervroegd sinterklaas omdat Leti (Spaans meisje dat op Arnold woonde) de dag erna terug naar huis zou gaan en die moest natuurlijk even onze sint meemaken! Ook 3 Zuid-Afrikaanse collega’s van Jan die vaker aansluiten wilden dit event niet missen. Het was geen traditioneel avondje van de goedheilig man maar iedereen had de taak gekregen 3 cadeautjes te kopen. 1 van 20 rand, 1 van 40 en 1 van 60 rand. En toen gingen we dobbelen. Er kwamen leuke cadeaus voorbij maar meer grappige flutcadeaus. Vooral het zwarte piet uitleggen aan de collega’s van Jan vond ik leuk, het duurde even maar het lukte! En wat bleek, ze vonden het sinterklaas verhaal ondanks de zwarte piet authentieker en meer familiegericht klinken dan het hele kerstgebeuren. Iets waar ik het zelf mee eens ben.
Donderdag 5 december lagen Tanja en ik al in bed toen er op de familiewhatsapp HET bericht kwam: ‘Nelson Mandela is overleden’! Nou, Tanja en ik gauw uitbed en de TV aangedaan om te kijken hoe Jacob Zuma zijn speech hield. Op vrijdag gewoon stage en alle media was in rep in roer maar in het winkelcentrum gingen alle kerstinkopen gewoon door. Ook mijn collega’s waren niet echt in ‘rouw’. Het was tenslotte een oude man en iedereen wist dat hij een keer zou overlijden. Vrijdagsmiddag naar de Grand Parade (het plein waar hij destijds na zijn vrijlating het volk toesprak) om een soort herdenking bij te wonen. Het was alleen slecht te zien of te horen vanwege harde wind dus na een tijdje maar afgetaaid. Door naar Houtbay Foodmarket om lekker te eten (een concept dat echt in Nederland geïntroduceerd moet worden!!!). Zondag stond een heerlijk feestje op de planning samen met Floor. Goldfish (Bekende Zuid-Afrikaanse DJ) heeft in december en januari elke zondag een feestje in Shimmy’s Beach Club (een hele mooie en chique en fancy club). Elke zondag komt een andere DJ als gast ook even draaien en die zondag kwam Bakermat (een bekende Nederlandse DJ). Grappig is dat de beach club voor ZA begrippen een dure tent is. Nou Floor en ik vonden dat wel meevallen, het kaartje was 8 euro en een Corona koste E1,90! Het was heerlijk! Het warme zoutwater zwembad was al een feestje op zich.
Zondagavond mocht Tanja dan toch eindelijk haar ouders ophalen! Hier keek ze erg naar uit want nu kon ze alles aan haar ouders laten zien na zoveel te vertellen over skype.
Woensdag 11 december was er een memorial concert (Mandela- A life celebrated) georganiseerd in het stadion van Kaapstad. Je had een coupon nodig om er heen te gaan. Die hadden wij(huis) helaas niet en wij waren niet goed op de hoogte van deze noodzaak dus waren er ’s ochtends alsnog heen gegaan. Het was dan nogal een domper om te horen te krijgen dat die coupons verplicht waren. Je kon deze vanaf maandag in sommige winkels krijgen, 5 per persoon op vertoon van ID/Paspoort. Zoals jullie kunnen begrijpen waren die binnen no-time weg. We keken blijkbaar een beetje sip want na een tijdje kwam er een mevrouw op ons afgelopen of we wellicht sip keken omdat we geen ticket hadden. Ze vertelde dat ze er misschien nog wel 1 voor ons had. En dat was zo, Tanja en ik hadden een ticket. Opzoek naar een kaartje voor Floor en Lea, zei de mevrouw dat ze haar vrienden nog wel kon vragen. En zowaar er kwam een andere mevrouw die kaartjes aan Lea en Floor gaf onder het mom: ‘Mandela would have wanted it this way!’
Anderhalf uur te vroeg hadden we een plekje gevonden. Je kon zowel op de tribune maar ook het veld was omgebouwd. Wij hadden in eerste instantie een plekje op de tribune, want daarin kon het kaartje wel verschillen. Later een beetje sneaky naar het veld gegaan. Want daar werd gedanst, en was het podium. Het was onbeschrijfelijk om daar bij te zijn. Er werd gezongen voor Madiba, en er werd gedanst en hier een daar een traan gelaten. Er waren verschillende mensen die kwamen praten. De twee indrukwekkendste speeches waren van de voormalig Springbok aanvoerder Francois Pienaar en een meisje dat vorig jaar de beste essay geschreven van Zuid Afrika. Hoe oud ze was weet ik niet precies maar ik gok dat ze ongeveer 12 was. Ze blies iedereen omver met haar speech.
Het mooiste zangstuk was van the Bala Brothers (the ZA El Divo) die o.a. Circle of life van the Lion King zongen. Al met al was het heel erg indrukwekkend en had ik dit zeker niet willen missen.
Vrijdags had ik een kerstborrel van het werk. Dit begon met ontbijtje ’s ochtends in waterfront en daarna een boottochtje. Hier werd vanaf ’s ochtends 11 uur al lekker geborreld. Ook de braai stond al aan dus de lunch was ook weer lekker. Het was een soort van pondje dat wegens toenemende drukte de veerdienst naar Robben Eiland hielp. Hierdoor moesten we richting Robben Eiland om wat op te halen. Het uitzicht op de stad was weer eens een plaatje. Daarna ging de boot wat verder dan Robben Eiland, en ineens roept een collega: WHALE WHALE! Het is helemaal niet meer het seizoen om walvissen te zien en iedereen ging zo snel mogelijk naar de punt van de boot. En ja hoor in de verte sprongen meerdere walvissen op uit de zee. De kapitein ging die richting op en opeens waren ze overal! Naast de boot, rondom de boot. Wat een prachtige dieren! Wel een stuk of 30 gezien die dag en degene die het dichtbij was lag zowat tegen de boot aan. Je kon de waterpokken er op zien zitten! Wat was dit een fantastische kerstborrel zeg!
Vrijdagsmiddags meegedaan met de vrijmibo met Jan en zijn collega’s. Wat ook weer erg gezellig was. Zaterdag gingen Jan, Pim, Floor en ik richting Dwaskersbos wat ten noorden van Kaapstad ligt. Hier had mijn stagebegeleider een huisje voor ons geregeld (wat een luxe). Het huisje stond nog geen 50 meter van het strand en we hadden genoeg eten ingeslagen om de dag door te brengen. De hele dag braaien en borrelen, zo nu en dan een duik in de zee. Life’s good! De zee had hier overigens een veel aangenamere temperatuur dan in Campsbay of Clifton Beach.
Maandagochtend de Gugulethu run gelopen. Veel te vroeg en toch al erg warm om te rennen maar volbracht! Ondertussen veel snoep uitgedeeld aan de kleintjes. Bijzonder om zo door een township te gaan!
Gisteren met Tanja en haar ouders mee geweest naar Tygervalley om wat documenten voor t werk te halen. Het was echter zo’n mooie dag geen wolkje in de lucht dat ik besloot nog even mee te gaan de Tafelberg op. Hordes toeristen natuurlijk want dat de Tafelberg geen wolkje heeft zie je niet elke dag. Maar het uitzicht over de stad was prachtig en de middag leuk! ’s Avonds namen haar ouders ons als huis nog mee uit eten en dat was gezellig!

Zo, toch nog een lang verhaal geworden. Nog één dingetje. Er wordt mij regelmatig gevraagd hoe de kerstsfeer is. Zoals Baind Aid zich ook al af vroeg: ‘Do they know it’s christmas time at all?’ Nou kerst is hier een big deal. Wel anders dan in Nederland natuurlijk maar sinds 2e week van november was Tygervalley al gehuld in kerstversiering (Ja ook rendieren, Kerstmannen etc), heeft het een ijsbaantje en draaien de hitjes volop. Thuis merk je het niet echt want we luisteren niet zo vaak radio, hebben geen boompje en schrijf ik dit met mn bikini aan. Zoals Coldplay zingt: ‘Waiting for the snow to fall, it doesn’t feel like Christmas at all.’ (Hoorde dat het ook geen witte kerst voor jullie in Nederland wordt!)
Nou ik brei er een eind aan. Voor eenieder: Hele hele fijne kerstdagen en een gelukkig en voorspoedig 2014 gewenst! Het aftellen is begonnen en voor ik het weet ben ik weer in Nederland!

  • 19 December 2013 - 10:53

    Louise:

    <3

  • 19 December 2013 - 13:25

    Tante Willemien:

    Mooi verhaal, Annewil! Je lijkt daar te verblijven als een (wal)vis in het water!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Zuid-Afrika, Kaapstad

Annewil

Actief sinds 04 Sept. 2013
Verslag gelezen: 255
Totaal aantal bezoekers 5448

Voorgaande reizen:

28 Augustus 2013 - 02 Februari 2014

Kaapstad

Landen bezocht: